Kim kime ne derse desin?
Yeter ki biri istesin.
Öylece bire bin katsın.
Ve bakın işler hemen değişiyor.
** **
Bir yerden duman çıkıyor.
Ama duman sebebi gerçekliği temsil etmiyor.
Lakin halk arasında bir inanış var ki onların ekmeğine yağ sürüyor.
“Ateş olmayan yerden duman çıkmaz” deniliyor.
Aslında gerçek tam böyledir.
Ancak büyük bir eksikliğimiz var.
Önemli bir soru gözden kaçıyor.
“Ateşi kim yaktı?”
** **
Asıl mesele buradadır.
Duman çıkması normaldir.
Fizik kuralları böyledir.
Doğa kanunun bu saatten sonra da değişecek hali yoktur.
Hep böyle olmuştur.
Ancak gerçekler nerede kaldı?
Hani bu tespit bize gerçekleri gösterecekti?
** **
İşte dostlar, sevgili okurlar.
Biri bir şey ortaya atınca o sözleri itibar görüyorsa duman çıkmış oluyor.
Ancak dumana vesile olan o ateşler nerede nasıl yakılıyor?
Önemli bir konuyu yazıyorum.
Ancak hala kimse bu duruma bakmıyor.
Herkes eski kafayla gidiyor.
Olana bitene de eski kafayla yaklaşıyor.
** **
Bunu bilen bir başka kesimde mevcut düzeni silah gibi kullanıyor.
Gerçekten söylüyorum.
Bunları yapmak çok kolaydır.
Az biraz “toplum mimarisi” dersi alan zaten bunu yapabilir.
Her şey etik ve ahlak sınırlarımızın içinden çıkıp – çıkmamak ile ilgilidir.
** **
Kırmızı çizgisi olmayan insanlardan hep kaçarım.
Korkak olurlar.
Her şekilde adam satar ve kayırırlar.
Hem de dönemin efendilerine hizmet ederler.
Bağlılık, inanç, sevgi, aile ve en önemlisi vicdan yoksunu olurlar.
O sebeple onları anlamak zordur.
Yani onlar gibi olmayanlar için zordur.
Bunu bilinçli yada bilinçsiz yaparlar.
Her daim kazançlı çıkmayı başarmak için uğraşırlar.
Ellerinden geleni yaparlar.
Bu amaçla çok fazla noktada ateş yakarlar.
Fazla fazla dedikodu yayarlar.
Her kelimelerinde görülen o dumanı işaret ederler.
Haklılıklarını ona dayandırılar.
Bu işte de çok başarılılar.
Rabbim hepimizi böyle insanlardan korusun.
Saygılar…
