Bilindiği gibi Birleşmiş Milletler tarafından 3 Aralık 1992 tarihi Dünya Engelliler Günü olarak ilan edilmiştir.
Özel eğitim ihtiyacı olan bireyler, Tekirdağ’da ne kadar var?
Bilinmiyor ve de açıklayan olmadı.
Oysa bu rakam çok önemli.
Bu rakamlara göre politikalar üretilmeli.
Onların yaşam kalitesini artırmak için topyekun çalışma başlatılmalı.
Toplumda erişilebilirlik, fırsat eşitliği ve sosyal katılım gibi alanlarda yapılacak iyileştirmeler, birlikte atılan adımların önemli bir parçası olacaktır.
Bu amaçlada toplumu bilinçlendirmek de çok çok önem taşımaktadır.
Her ne kadar “Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü” tarafından “özel eğitim ihtiyacı olan bireyler “için eğitimde fırsat eşitliği ilkesi doğrultusunda her bireyin ilgi, istek, yeterlilik ve ihtiyaçlarını göz önünde bulunduran çalışmalar ortaya konsa da bu yetersiz olarak öne çıkmaktadır.
Basit bir örnek verecek olursak, engelli bir vatandaş, çarşı içinde ya da herhangibir sokak ya da cadde de engelsiz olarak yol alamaz.
Çarşıya çıkan yürüme engelli bir vatandaş, ölümle burun buruna gelir.
Çok basit bir başka örnek ise sahilimizde var.
Görme engellilerin yolu(sarı Yol),balıkçı tarafından masa ve sandalyelerle engellenmiştir.
Lafa gelince bir gün engellilerin ağzına bir parça bal çalıyoruz…
O kadar!
Gerisi, yetersiz ve gösterişten ibaret.
Bakın Amerika’da hamile bireylerin doğacak çocuklarının engelli olup olmayacakları önceden tespit ediliyor.
Bu Türkiye’de de var.
Ancak çalışma yapılıyor mu?
Hayır.
Bu konuda bir devlet politikası var mı?
Ona da “hayır”diyoruz.
Başka?
Daha ne olsun?
Gevşeğiz, vesselam.
