Bu arada çok fena sarmış durumdayım Rap Müziğe,daha çok da sözlerine. O da genç bir arkadaşımın dikkatimi çekmesiyle oldu.
Artık Şanışer, Ozbi, Stabil, Hidra, Joker, Gazapizm, Saian Sakulta, vs. Birini bitirip birine başlıyorum.
İşte bu vesileyle gördüm ki meğer o dünya bildiğimin çok ötesinde bir dünyaymış da haberim yokmuş.
Dışlanmaya, ezilmeye, haksızlığa, eşitsizliğe, horlanmaya karşı çıkmak,
isyan etmek, başkaldırmak ancak bu kadar keskin ve edebî sözlerle ifade edilebilirdi. “Müesses nizam” dediğimiz kurulu düzenlere karşı çıkışın müziği. Ama salt müzik olmanın çok ötesinde. Bence sözleridir asıl önemli olan.
Örneğin Stabil’den bazı sözler:
“Kalemim hür, senin aklın gibi tutsak değil. / Ne etkiler beni, ettiğin küfür mü? / Neden bu kadar önemsedin? Türk’üm ya da Kürt’üm. İnsan ayırmak değil, insan olmak ülküm.”
Şunlar da Şânışer’den:
“Yıkalım bu taşları, yakalım parayı ve son bulsun bu saçmalık. / İçimde dökük ölü hazan, acı günah, yüzümde toplama kamplarının utançları. / Kölesi oluyorsunuz pahalı kumaşların, buna yanaşmadım, gözüm kamaşmadı. Müziğim milyonlarca insana ulaşmadı, çünkü kalemime para hırsı bulaşmadı.”
Ve Gazapizm’den:
“Zihnen çok yorgunum amca, biraz şarap, biraz yara, biraz para, bolca ihanet etrafım, biraz yalan / Hepten talan edilecek bak, onca zaman inşasını sürdüğün o geleceğin. / Tabutları zincirleyin yeryüzüne, gerçek değil ölüm bana / renksiz olur gözlerimin gördükleri, çünkü sana cinayetler anlatır / Bir gün sırtımızı sıvazlayan bir yalana aldanıp da, dayatılan bu yangında yanıp söndük / Bunu elbet uzaklardan birileri görür, sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür.”
Görüldüğü gibi son derece yaratıcı, edebî, etkileyici satır hepsi de.
Ama bakıyorsunuz bu müzik, bu sözler, bu insanlar televizyonlarda, yazılı basında yoklar ya da yok denecek kadar azlar. Çünkü hepsi de kurulu düzenin kurumları, şirketleri, ortakları. O düzenden besleniyorlar.
O nedenle “fakir edebiyatı” yapmakla eleştirilir Rapçiler. “Zengin düşmanlığı” yapmakla eleştirilirler. Oysa böyle şeylerle hiç alakaları yok. Sadece yoksulların, ezilmişlerin sesi olma çabası içindeler, o kadar. Bunun da böyle olduğunu çok iyi bilirler diğerleri ama onların etkisinden korktukları içindir de klâsikleşmiş “fakir edebiyatı” ya da “zengin düşmanlığı” yapmakla eleştirirler, suçlarlar onları.
Haa, hiç mi yer vermiyorlar rapçilere? Veriyorlar elbet. Ama sadece ticari kaygıların ve popülizmin batağına düşerek yozlaşmış olanlarına. Değilse bazıları on milyonlarca, bazıları 150 milyondan fazla izlenmiş, yüzbinlerce yorum almış klipleri ve yaratıcılarını görmezden gelmelerinin başka nedeni olabilir mi?
Oysa yaptıkları iş halkı ezenlere karşı verdikleri mücadeleden başka bir şey değil işin özünde.
Haa, içlerinde sakat sözler edenler yok mu? Var elbette ama istisnalar kaideyi bozmaz. Hatta doğrular.
Tavsiye ederim; kulak vermeyi bi deneyin onlara. Pişman olmayacaksınız. Üstelik enerjinizin yükseldiğini de hissedeceksiniz.
_______________________
MANTIK JİMNASTİĞİ
(Düşünmeyi Sevenler İçin)
“Bu gidişle bileşik kelimeleri sonsuza dek ayrı yazmaya devam ederiz.”
Mantıksızlık nerede?
(Cevap gelecek yazımızda)
Geçen yazımızdaki cümle şöyleydi:
“Oyların hukukdışı yollarla çalındığı kanıtlandı.”
Mantıksızlık nerede?
Böyle dersek hukuka uygun çalmak da olabilir demiş oluruz. Oysa çalmak zaten hukuk dışıdır.
