SÜLEYMANPAŞA BELEDİYESİNİN SOSYAL PROJELERİ
——————————————————————————
Neredeyse tamamını takdirle karşılarken, temkinli tarafımın soru işaretlerini de bu köşede paylaşmaya devam edeceğim değerli projeler…
Süleymanpaşa Belediyesi şehrimizin her alanında ileri çıkmak için hamle üstüne hamle yaratıyorken, soru işaretleri de peşi sıra gitmeye devam ediyor. Ekrem Eşkinat ve ekibinin yaratıcı tarafını alkışlarken, insanı muhatap almayan tarafını baştan beri kuşkuyla karşılıyorum…
İzninizle çok önemli projeleri; özellikle insana yönelik bu değerli hareketleri sizlerle paylaşmak istiyorum.
Bunlardan birisi sahilde ki bisiklet istasyonları! Belli bir ücret karşılığında bisiklet kiralayıp, günün her saati, doğaya ve insana en uygun bu aletlerle eğlenmek, vücudu diri ve hareketli tutmak mümkün…
Bu projeye katılmak için bende üye oldum. Daha ilk atım; kart için 6 TL ile başlıyorsun. Yani kart dediği şeyin ücreti 6 TL. Tamam! Bu güzel proje için 6 TL kart ücreti ödemeyi kısa zamanda unutmak mümkün! Sahildeki bisiklet istasyonuna gidince; hiç kimseler yok. Her şey otomatik! Kartınızı okutuyor, bisikleti kilitli olduğu yerden çıkarmak için ayrı çaba harcayıp ter dökmeniz mümkün! Bir de teslim ederken; bisikleti aldığınız yere, güvenli bir şekilde bırakmak oldukça mühim…
Bu işin; işlerin başında bir tek görevli yok. İnsana yönelik bütün projeleri, insansız hale getirsen; robotlardan farkımız ne olur? Bir de işsizlik zaten alabildiği kadar yükselmiş. İnsan istihdam etmek için; bir fırsat bu tür yerler.
İkinci Proje; Kimsesizler Evi! Kimsesizlerin kimsesi olmaya soyunan Süleymanpaşa Belediyesi; yine insana, vicdana yönelik bir adım. Peki, ama burada ki kimsesizlerin kimsesi olanlar ne kadar gayretliler? Bu işin eğitimini, baş etme biçimlerini aldılar mı? Buraya gelecek, getirilen kimsesizlerin uyumu, uyumsuzluğu, bakımı, temizliği?
Üçüncü Projesi; Dünyanın En Büyük TERAZZO PARKI diye duyurulan bu yer Kesmekaya Sokakta uygulandı. Şanssızlığı kış ayına denk gelmesi… Henüz insan da yok, içerisinde barınan hayvan da…
Terazzo Park ciddi emekler sonucu inşa edildi. En değerli emekler, yine insanla bütünleşirse anlam kazanır. Parkın istikrarlı bakımı ve insana kavuşması; yine insan merkezli uygulamalarla tamamlanır.
Dördüncü Proje; Tekirdağ Süleymanpaşa Belediyesinin yüz akı olabilecek Mutlu Kent Çay Bahçeleridir. Çay,50 KRŞ ile başlayıp, TL ve sonrasında 1,5 TL’ye kadar yükselen, ticari bir görüntü içerisinde kaybolan, plastik örtü ile insanları korumaya çalışan; üçüncü sınıfı yer haline geldiler.
Bu şehir o kadar çok ihmal edilmiş ki; insanlar; “Buna da şükür!” diyorlar. İşte bütün mesele de burada; “ Buna da şükür!” dediğin anda; insanları yönetenler; yarı tanrı kılığına bürünüyorlar.
Beşinci Proje de; Olgun Kart uygulaması. Yani; 65 yaşını geçenlere Süleymanpaşa Belediyesi tarafından verilen kart. Anlamı, faydası, ayda 30 çay bedava içebilirler. Yalnız! Yalnız ne? Bu kartlar; sahilde ki Mutlukent Çay Bahçesinde geçerli değil.
Neden diye sormayın? Merkezinde insan olmayan bir hizmetin her zaman aksayan bir tarafı olacak. Daha doğrusu; SIRITAN bir tarafı…
Diyeceksiniz ki; bu kadar da olsun! Olsun tabi! Olmasın diyen var mı? Gündeme getirmek bizim işimiz. Kabullenmek ise SİZİN işiniz…
Beklerdim ki; bütün olgun kart sahipleri bu işi protesto etsin. Bize bir kart verdin; yüzüne gözüne bulaştırdın SAYIN EŞKİNAT! Desinler! Dememiş olmak da ayrı bir Hoca Nasrettin işidir diye kuşkulanıyorum…
