DSP (Demokratik Sol Parti) Genel Başkanı Önder Aksakal hafta sonu Tekirdağ’daydı…
Dün yani pazar günü CHP Tekirdağ İl Başkanlığı seçimi gerçekleşmişken “DSP nereden çıktı” diyebilirsiniz.
Doğrusu evet, eskilerin devi, şimdinin miniği DSP’yle ne işimiz var bizim?(!)
Yazmaya bile gerek yok değil mi? Bazılarınız için önemsiz ve gereksiz olabilir ama benim için çok önemli.
Bir kere Cumhuriyet tarihimizde Atatürk ve İsmet İnönü’nden sonra gelen en önemli devlet adamlarından biri olan rahmetli Bülent Ecevit’in kurduğu bir parti.
Üstelik ben bu partide iki dönem üst üste yöneticilik yapmış, bir yıl il başkanlığına vekalet etmiş biriyim.
Hemde iktidardayken. Böyle müzmin muhalet halindeyken değil(!)
Anlayacağınız bir anlamda süper ligte oynamış biriyim. Şimdikiler gibi PTT Ligi’nde değil(!)Rahmetli Ecevit’in vefatından sonra iki genel başkanla çalıştım. Zaten yazma nedenim biraz bununla, biraz da vefayla ilgili…
“Vefa” deyince birçoğunuzun aklına sadece ve sadece boza gelse de benim aklıma yine bir çoğunuz gibi insanı insan yapan duygu geliyor. Sonra o vefa duygusu var ya? Kolay yitirilecek bir duygu olmadığı gibi sonradan da kazanılmıyor. Sizin anlayacağınız bizler anadan doğma vefalıyız.
Dikkatinizi çekerim! Vefalı insan sevdiklerine ve etrafındakilere asla acı çektirmez.
Uzatmayayım, şimdiki genel başkanı yani Önder Aksakal’ı daha önce birkaç kez televizyonlarda izlemiştim. İnanın tüm kalbimle söylüyor ve yazıyorum. “Önder Aksakal rahmetli Ecevit’ten sonra DSP’nin başına gelen en kalite genel başkan.” diyebilirim.
Rahmetlinin hemen ardından genel başkan olsaydı DSP’yi eski günlerine yaklaştıracağından eminim.
Fakat, halen siyasi arenada devam eden ilginç, ilginç olduğu kadar üzücü bir durum var. Gerçekten hak eden değil de adamı çok olan yükseliyor. İlginç olan o adamları etrafa toplama yöntemi(!)
Hal böyle olunca DSP’nin yıldızı parlamaya başladığında öyle adaylar ortaya çıkar ki; Önder Aksakal DSP’nin kapısından içeri giremez.
Bu arada cumartesi günü gördüklerimi de size anlatayım. Eski Pazar Sokağı’ndaki DSP il binasının yanında 06 plakalı,mavi ışıldaklı bir makam aracı gördüm. Yanında ayakta duran iki kişinden biri Tekirdağ Emniyeti’nden görevlendirilmiş koruma polisiydi. Hemen anladım önemli birinin geldiğini. Ançak etrafta hiç kimse yoktu. Oysa eski günler olsa o sokakta yürüyemezdiniz. Sonra “yukarıda DSP Genel Başkanı Önder Aksakal var.” dediler.
Kendisini tebrik etmek için merdivenleri koşarak çıkmak istedim. Zorda olsa kendimi tuttum.
Çünkü yukarı çıksam kimse beni ciddiye almaz, genel başkanın yanına bile sokmazdı.
Bakın yine konu döndü, dolaştı vefaya geldi. Bozacıya değil ama insanı insan yapan vefaya…
