Fark ediyor musunuz bilmiyorum ancak ülkemizdeki müzik kültürü, gitgide yok oluyor. Müzik, insanlara ilham veren, kötü zamanlarında iyi gelen, iyi zamanlarında kendini ifade etmesini sağlayan bir sanatın aksine; bizler bir şeyle uğraşırken arka planda ses olsun diye açtığımız bir vakit öldürme aracına dönüşüyor. Belki de dönüştürülüyor.
Günümüz müziği özellikle ülkemizdeki müzikler, kendini tekrar eden, kadını aşağılayan, paranın her şeyi hızlıca satın alabileceğini iddia eden, markaları ve metaları yücelten, parçalardan oluşuyor.
***
Müzikteki bu yozlaşma, hemen hemen her türde kendini gösteriyor. Hiç düşünemezdim ancak son dönemdeki televizyon dizilerinin etkisi ile türkülerde bile var. Yozlaşmanın en çok kendisi gösterdiği müzik türü, aynı zamanda ülkemizde en çok dinlenen müzik türü olan ‘rap’.
Özünde niş bir kitlesi olması gereken ve başkaldırıdan türeyen bir müzik türü, revize edile edile popüler kültürün ve müzik şirketlerinin kölesi haline getirile getirile birkaç kolay yoldan hızlıca para kazananların, sahip oldukları metalar ile hava attıkları bir türe dönmesine şahit olmak üzücü.
Günümüzdeki popüler rap şarkılarda, topluma zarar verdiğini düşündüğüm iki temel özellik var. Biri, Zengin olmayı bir gereklilik olarak görmeleri ve zengin olmayanı değersiz gibi görmeleri. Diğeri de, kadını değersizleştirmeleri yani cinsiyetçilik.
İlkinden başlayalım. Bu rapçilerin birçoğu, kendilerini tehlikenin içinden gelmiş, sokaklarda büyümüş sonradan zengin olmuş kişiler olarak tanımlarlar. Buna rağmen, fakir olmayı bir suç bir ayıp olarak nitelerler. Eski hayatlarının kötülüğünden ve şimdi yaşadıkları lüks ve şatafatın onları ne kadar ‘iyi’ bir insan yaptığından bahsederler. Bu tamamen yanlış. Zira bir insanın, ‘iyi’ olmasını parası belirlemez.
Bu şarkıların bir diğer suçu da, kadını objeleştirmeleri. Kadınları, sosyal hayatta tek başına yaşayabilen, bir şeyleri başarma kapasitesine sahip kişiler olarak görmüyorlar. Aksine kadınların, sahiplenilebilir metalar olduğunu düşünüyorlar. Şarkılarında da bunları bahsetmekten çekinmiyorlar.
Hatta bazı şarkıların sözlerini ve içeriklerini, bu yazımda anlatsam büyük ihtimalle ceza alırım. Bu kadar tiksindirici olayları, başarıymış gibi anlatmaları dinleyicileri özendiriyor.
***
Özellikle genç dinleyiciler, bu müziklerde gördükleri şeylerden büyük oranda etkileniyor. Bu tarz müzikler, maalesef ki Türkiye’nin en çok dinlenen müzikleri. En çok dinlediğimiz müziklerin, kadını objeleştirmesi, fakirliği suçlaması aslında bazı şeyleri açıklıyor.
Her gün, kadınları kolayca elde edebileceğini anlatan müzikler dinleyen şahıslar, ya “Ben neden onlar gibi olamıyorum?” deyip depresyona giriyor ya da içlerindeki canavar ruhlu kişilik, yargı sistemimizin ve bunu normalleştiren müziklerin etkisiyle masum insanlara zarar veriyor.
Bu müziklere, kimse müdahale etmiyor. Tepkisizlik, insanların “Zenginse bir bildiği vardır.” tarzı söylemler söylemesine ve daha da normalleştirmesine neden oluyor. Yetkili mercilerimiz de, kültürümüze aykırı olduğu açıkça belli olan bu müziklere müdahale etmek yerine, kimseye zararı olmayan içerikleri veya fikrini belirten bağımsız medya kuruluşlarını hedef alıyor.
Aslında, birçok güzel müzik var. “Neden, güzel müzikler popüler olamıyor da bu tarz yozlaşmış müzikler popüler?” diye sorarsanız. İnanın, cevabını bende bilmiyorum.
***
Umarım, bu müziklerin popüler olmaktan uzaklaştığını görürüz. Eski zamanlarda olduğu gibi, bu halkın duygularını içten benimseyen, çoğunlukla içimizden gelen, bencillikleri değil bizi yansıtan, dinlediğimizde bizi mutlu eden müzikleri ve müzisyenleri yeniden dinleyebiliriz.
