Denetlemenin sözcük anlamı ve toplumsal karşılığı nedir? Hastane yönetim işlevlerinin, neyi, nasıl ve hangi ölçülerde yapıp yapmadıklarını tespit etmek! Bu tespitler eşliğinde aksayan yanları iyice analiz edip düzeltme eylemlerinde bulunmak.
Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı bu denetimleri, bildiğimiz kadarıyla her yıl yapıyor. İyi ama kuyruklarda, sıra beklemelerde, bazı bölümlerde randevu almalar, bilinen hiçbir gerçeğe uymuyor. Örneğin, bir hastanın tedavi yolculuğu sürerken, film isteniyor. Birkaç gün içinde istenin bu film için (Bazı bölümler) aylar sonraya randevu verildiğini bu denetlemeler esnasında tespit ediyorlar mı? Ediyorlarsa niçin bir değişim yok!
Uçan kuşların dahi bildiği (PET ) filmi çekilmesi, Tekirdağ’da sadece İsmail Fehmi Cumalıoğlu Şehir Hastanesi’nde var. Diyelim ki birkaç ay içinde randevu aldın! Ama iş bitmiyor! Sonucu için de birkaç ay beklemek gerekiyor. Kanser hastası, tedavi sürecine girmiş ve artık değil bir ay, bir gün dahi önemliyken, bu aksaklığı her yıl yapılan anlı şanlı denetimlerde niçin görmüyor, göremiyorlar?
Tekirdağ Namık Kemal Üniversite Hastanesi de Ekim ayı itibariyle denetlenen çok önemli kurumlarımızdan birisi. Denetleme esansında derli toplu salonlardaki çalışanların disiplini görülmeye değerdi. Bir korku, bir heyecan ve bir an önce denetlenip; “ Geçmiş olsun” demek için yanıp tutuşuyorlardı. Haklılar da:
— Türk insanı ne hazindir ki disiplini bir türlü sevemedi. İstikrarı ve disiplini…
Ama bir başka kara mizah ise, en değerli evlatlarımızı, özellikle en zekilerini, disiplini, istikrarı olan ülkelere göç etmeleri için neredeyse dualar ediyoruz…
Hastanenin denetleneceğini bilmeyen bölüm yok gibiydi. Herkeste bir telaş yaşanıyordu. Zaten o telaşlara bakıp da biraz deneyimli olanlar; “ Bugün hastanemizde denetim olmalı!” fısıltılarını birbirine aktarıyorlardı. Evet; evet 3 Ekim günü Üniversite hastanemizde denetim vardı. Çalışanların yüzü, heyecan, korku ve gülümsemeyle, etrafı temizleyenlerin telaşı birbirine karışmış bir halde…
Denetleme ekibi bir bölümde işini bitirir bitirmez, oradaki çalışanlar hangi bölüme ilerliyorsa hemen; “ Denetleme ekibi geliyor” diye heyecanlarını bildiriyor. Bir fısıltı başlıyor, henüz gelmemişken denetleyecek olanlar; “ Filanca bölümde, filanca yerde, filanca yönde; geliyorlarmış!”
Bir Aziz Nesin klasiği-öyküsü çıplak bir halde, hiçbir kurgu yapılmadan, inanılmaz bir telaş ve yapaylık içinde, çok şeyleri değiştiremeyen bir denetim yaşanıyordu; her gün binlerce insanımızın şifa aradığı Üniversite hastanemizde. Diğerlerinde de yaşananlar farklı değil…
Durumu biraz iyi olanların özel hastanelerde gördüğü tedavileri anlatırken, devlet hastanesine gidenlerin bu anlatılanları dinlerken iç çekişleri, ruhsal ve bedensel sıkıntıları, aksaklıkları bir türlü görüp denetlenip önlemler alınamadı: niçin?
Bunca büyük yatırım yapılmış, bu kadar dinamik ve değişime hazır bir halk varken, her yerin güllük-gülistanlık olması mümkünken, niçin olmuyor? Hep söyleyeceğiz ya; denizi geçip, derede boğulmak çok acı verici bir şey…
Halkın ve hakkın gözüyle hastanelerimizi denetleyen o saygın yöneticilerden, akademisyenlerden şunu bekliyoruz. Hastanelerde hastaların ve çalışanların-tüm personelin çok farklı ve aksayan bir sürü sorun var. Birçoğu da sağlam denetim ve istikrarlı süreçlerle çabucak çözülebilir.
Hastalar, daha iyi hizmet için yapılan bu denetimlerin bir ayağı da çalışanlar için de olmalıdır. Onları yorgun yüzlerini, çalışma biçimlerini, sadece belli vakitlerde denetlemek; beş on dakikaya sığdırmakla hiçbir şey değişemez. Denetlemenin ne zaman yapılacağın bildirmeden, hasta ve hasta yakını olarak gidilip saf gerçekler görülmelidir. İzlenmeli ve büyük değişim, çoktandır böyle bir huzuru hak etmiş halka hediye edilmelidir…
Bu vatana, bu ülkeye-millete yapılacak en değerli denetleme biçimi; herkesin; hastaların da, çalışanların da huzura, mutluluğa kavuşacakları çalışma ve tedavi ortamlarını bulmak, yakalamaktır…
