TEKİRDAĞ EMNİYETİNE
TEŞEKKÜRÜ BORC BİLİYORUM
———————————————————————————-
Yaşadığım olay; enayilikle yan yana gelecek derece; avanaklık içine düştüm. Gazeteci heyecanı, haber amaçlı; Eski Türk Mezarlığı ve Yahudi Mezarlığını, ne halde olduğunu görüntüleyip köşemde paylaşmak amaçlı, aceleyle çıktım yazı atölyemden.
Heyecanım; avanaklığım yan yanaydı. O aceleyle, her türlü resmi evrakımı; basın kartı, nüfus kâğıdımı içinde taşıdığım çantamı yanıma almadım. İnsanın yazgısı bazen heyecanıyla karışıyor.
Sanki büyülenmişim gibi; daha önce çok yakınında; İstanbul istikametine, Değirmenaltına giderken defalarca yakınından geçtiğim mezarlıkların içine ilk kez gidiyor oluşum, avanaklığımı da tetikledi.
Derken yolculuk başladı. İlk önce; Eski Türk Mezarlığına girdim. Otlarından, çalılarından yeni temizlenmiş. Enine boyuna neredeyse yüzlerce mezara, taşına, mermerine bakıp fotoğraf çektim.
Tahmini olarak bildiğim, içine hiçbir zaman girmediğin hemen kuzeyde olan Yahudi Mezarlığına da geçip orasıyla da ilgili haber yapmak için fotoğraflar çekmeye başladım.
Yahudi Mezarlığının unutulmuş oluşu, çalı, ot içinde terk edilmiş bir vefasızlık-çaresizlik içinde oluşuna o kadar dalmışım ki; Emniyetin arka tarafına geldiğimin bile farkına varmadım.
Telaşım, daha fazla mezarı gözlemlemek, fotoğraflamaktı… Olanlar tam da bu zaman oldu; Emniyetin arka tarafına iyice yaklaşmışım! İki görevli; emniyet mensubu; zımba gibi iki delikanlı; yaptıkları görevin bilincinde, iyi eğitim almış iki kahraman gibi;
” Burada ne arıyorsun? İznin var mı?” ön sorgusu yapıldı.
Bırakın izin almayı; mezarlıklara izin almak istenmese de, emniyet binasına çok yakın oluşu, bu tedbiri gerektiriyor; O zaman anladım. İznim olmadığı gibi; yanımda hiçbir evrak da yoktu.
Telaş başladı! Bir ön sorgulama! İşine, görevine düşkün ama yüzleri yorgun bir sürü emniyet mensubu durumu netleştirmek, güvenliğin sağlanması adına yapılması gereken araştırmaları çok hızlı bir şekilde yaptılar.
Yaptığım avanaklığın en iyi yanı; emniyet mensuplarımızın, büyük ciddiyet, sorumluluk içinde ülke, şehir emniyetini sağladıklarına tanıklık etmek oldu. Yüzler yorgundu yorgun olmasına; bıktın değildi.
Telaşları büyüktü büyük olmasına; bir yabancı, Yahudi Mezarlığında elinde fotoğraf makinesi ve çekim yapıyor. Kimlik soruyorlar yok! İzin soruyorlar yok!
Bu, FETO balası, namususuzu ülke güvenliğini öyle bir sınavdan geçirdi ve geçiriyor ki; polisimizin de, askerimizin de gerçek bir sınanma zamanı… Vatan sadece, sanatçısı, bilim insanı, işçisi, memuruyla korunamaz!
Vatan, aynı zamanda EMNİYET, ASKERİ güçlerin verimli, her an tetikte ve işini gönülden yapmasıyla da yakından alakalı bir var oluş-var olma-var etme, gerçekliyle savunabilinir…
Görevini layıkıyla yapan Tekirdağ Emniyet Mensuplarına; sizlerle bu şekilde tanıştığım, sizleri tedirgin ettiğim için ÜZGÜNÜM! Sizlerin ne kadar uyanık olduğunu görmek ve eğitiminizi, görgünüzü bilmek ayrı bir onurdur…
Not; Sayın Emniyet Müdürüme sesleniyorum; bu yerin özellikle kuzey ve doğu kesimlerine uyarıcı tabela konmasının acil olarak gereklidir…
TEKİRDAĞ 13 KASIM STADI İLGİ BEKLİYOR
———————————————————-
Şehrimizin gençliği, kendini genç hissedenler spor uğraşı içinde ellerinden gelen her türlü fedakârlığı yapıyor. Devletimiz de kendi imkânlarıyla bu şehre yapabileceğinin de ötesinde spor tesisleri yapmaya çalışıyor.
Olimpik Yüzme Havuzu, Atatürk Spor Salonu, yine aynı yerde bulunan Tekirdağ Gençlik Merkezi, inşaatı bitmeye yaklaşan Buz Pateni Merkezi bu tesisler içinde yer alıyor. Tıpkı;13 Kasım Stadı gibi.
13 Kasım Stadı niçin önemli? Neredeyse bütün okul sporları; futbol müsabakaları burada yapıldığı için. Gençleri spora özendirme, kahvehanelerden, zararlı her türlü alışkanlıklardan uzak tuttuğu için önemli! Sporun insan hayatına kattığı hareket, heyecan, coşku ve ruhsal rahatlama, huzur getirdiği için önemli.
13 Kasım Stadı bu kadar önemliyse; niçin önemsenmiyor? Tekirdağ İl Gençlik ve Spor Müdürlüğü burayı yok saymakla ne yapmak istiyor? Stadın sentetik çimleri dökülüyor. Yarardan öte, zarar vermeye başladı.
Tekirdağ İl Gençlik ve Spor Müdürümüz; “ Bütçe yok” diyerek geçiştiriyor. Bütçeyi yaratacak, bakanlığı ikna edecek, gençlerimizin beden ve ruh sağlığını önemseyecek bu kurum; bu sorunlar hiç yokmuş gibi; bolca fotoğraflara giriyor.
Bu fotoğraflar neyi anlatıyor? Bakın görün; bizler ne çok işler yapıyoruz; aldatmacasını! Sayın yöneticiler; Tekirdağ’ı; bu şehrin gençliğini önemsiyorsanız; fotoğrafa girmeyi bırakın da, işin esas olanına; aciliyeti olan spor tesislerine gerekli yardımları bulmaya özen gösterin.
Nasıl derler; Marifet hüner; ayrı şeyler… Sadece koltukta oturmaya, koltuğu kaybedeceğim korkusuna bağlı kalmadan; gönüllerin itibarını, başarısını kazanmaya uzanınca her şey daha güzel oluyor. En azından, emekliliğinizde çocuklarınıza, torunlarınıza vicdan rahatlığıyla anlatacağınız başarılar, çalışmalar olsun.
