GÜYA; TEKİRDAĞ’IN DÜNYA ÇAYIPDA BİR PARKI OLDU!
—————————————————————
Reklâmın iyisi kötüsü olmaz sözünü da hatırlatarak; yapılan hiçbir güzelliği yok saymadan, bu şehre ait bir soluk, yaşam ve sevda hakkını, yazıyla buluşturma ayrıcalığı içinde durmadan yazıyorum.
En çok gündeme taşıdığım kişilerden birisi de Ekrem Eşkinat’tır. Neredeyse son dört yılımızın tüm zamanlarının rekorunu kıracak kadar önemsedik onun yaptığı işleri. Çoğunluğunu da alkışladık; susamış olan şehrin sanat düşkünleri olarak…
Bir bakıyorsunuz; en iyi ev sahipliğini yapıyor; en iyi ağırlamayı, ikramları; en iyi müzeyi açıp, en iyi sanatçılar ile halkın buluşmasına aracılık yapıyor. En iyi müzeyi açıyor açmasına; çalıştıracak bir görevli koymuyor; koymaya unutuyor veya müzenin eskimesini istemiyor olabilir…
Gündemime taşıyacağım konu; Ekrem Eşkinat’ın; Yani Süleymanpaşa Belediyesinin Kesmekaya Sokakta açmış olduğu ve büyük emek, coşku ile duyurduğu; Dünyanın En Büyük TERAZZO Parkı dediği yerin kimsesizliği üzerine duracağım.
Buradan geçtiğim her vakit; parkın kimsesizliğini, en büyük oluşunun, en güzel emeklerle yapılış olmanın cezaya çarptırılmış olduğunu görüyorum. Bu parkın oluşumunu, şehrimizde ki park; nefes alanlarının çoğalması ve park kalitesi adına ne kadar çok sevinip alkışladık…
Dünyanın En Büyük Terazzo Parkı, açtık diye gündem oluşturan Süleymanpaşa Belediye görevlileri; tıpkı en güzel müzesini işletemediği gibi parka insanımızı çekemedi; belki de çekmeyi unuttu…
Tıpkı; en görkemli yerde; sahilde yapmış olduğu Mutlukent işletmeciliğinde halkımızı plastik gecekondulardan kurtaramadığı; kurtarmadığı gibi…
Oysa başkan, birinci sınıf ağırlamayı, ikramı, iş yapmayı biliyor gibi görünüyor. Baştan beri düşünüyorum; bu başkan; acaba çakma başkan mı diye? Yani; taşıma suyla, akılla iş görüyor da, sonra bu işi unutuyor mu; diye kuşkulara kapılıyorum.
Çünkü bu kadar aç şehrin kaderine dokunacak güzelliğe, yetkiye sahipken ve hazır fırsatın varken; halen yükseklerde uçma, uçarken geride bıraktığın kamusal alanların kazanç ve kayıplarını önemseme; olacak iş değil…
Yapılan her harcama; bizim şehrimizin; halkımızın emeği, parasıysa, bunun hesabını kitabını sorma, varsa alkışını, takdirini yapma hakkı da bizimdir…
Acaba bu konuda Park ve Bahçeler Müdürlüğü ne diyecek? Bu kadar değerli önemli bir parkın sadece yalnızlığa armağan edilmesi; buradaki boşluğun başka amaçlarla değerlendirilmeye başlaması; bu güzel hizmeti iyi, değerliyken kötü algılarda gelişmeye başladı.
ŞEHRİMİZDE Kİ OLTA BALIKÇILIĞI GELİŞTİRİLEMEZ Mİ?
———————————————————————————
Şehrimizin büyümesiyle birlikte insanların can sıkıntıları, stresli ortamları daha da artmaya başladı.
Dünya şehirleri; özellikle gelişen, gelişmiş ülke şehirlerinde insan merkezli düzenlemeler sıklıkla yapılıyor. İnsanların rahat bir nefes alabilmeleri, oyalanmaları ve aynı zamanda sportif bir faaliyet içinde olmaları adına, büyük parklar, yaya, bisiklet yolları ve eğlence yerleri ardı ardına açılıyor veya düzenleniyor.
Şehrimizde ki küçük hareketlerin, kıpırtıların da aynı bu yönde olduğunu görüyorum. Her geçen gün, doğaya çıkmak isteyen insanların yanında, yaya yürüyüşlere, bisiklet sporuna ilgi artıyor.
Şehrimizin kısıtlı imkânları, engelli veya engelsiz insanımızı dahi meydanlara, caddelere çıkartma lüksüne sahip değil. Sanki insanımızı evlere, kahvehanelere hapsetmek için her şey yapılıyor.
Oysa iki iskelemiz; birsi şehir içinde; cezalı olan! Diğeri de şaraphane iskeleleri; şehir olta balıkçılığına kazandırılmalı. Buraların cazip, güvenli ve tercih edilir hale gelmesi demek; bu alanda yüzlerce, binlerce insanımızın nefes alması, oyalanması ve aynı zamanda evlerine katkı yapacak bir faaliyet yapmaları anlamına geliyor.
Acaba; bunca yazı, bu konuda çalışma yapmamıza rağmen, bizin yöneticilerimizde herhangi bir kıpırtı, cesaret ve kabiliyet bu yönde duyarlılık oluştu mu? Yakın gelecekte, altyapısı bitmiş, üstyapıları ortaya çıkan bir şehrin; yolları, parkları kadar, insanları eğlendiren bu tür yerlerinin de olması çok büyük bir öneme sahip olacak.
