Bugün, beni çok etkilemiş, hayatımda iz bırakmış birkaç kitaptan söz etmek istiyorum. Belki bazı okurlar için faydalı olur diyerek.
İlki GrigoryPetrov’dan Beyaz Zambaklar Ülkesi. Taa ortaokul yıllarında babamın tavsiyesi üzerine okumuştum. 1800’lü yıllarda bataklıklar ülkesi olarak bilinen Finlandiya’da, yazar ve düşünür Snelman’ın köy köy, kasaba kasaba dolaşarak halkı eğitmek için verdiği sosyal, kültürel ve tarımsal mücadeleyi anlatır. Atatürk’ün bütün askeri birliklerde okunmasını emrettiği kitaptır aynı zamanda.
- Puşkin Üzerine Konuşma. Dostoyevski’nin Moskova’da yaptığı ünlü konuşmanın kitaplaştırılmış hali. Konuşma öylesine derin bir Rus sevgisi ve bilinciyle yoğrulmuştur ki Rusya’da büyük bir barış ve kardeşlik rüzgârı estirmiş, salonda bulunan herkes birbirini kucaklamış, pek çok kişi de gözyaşlarını tutamamış, sonuçta Rusya çapında bir sevgi ve kardeşlik atmosferi yaratmıştır. Tam da bugünkü Türkiye’nin ihtiyacı olan bir kitap.
- Descartes’ten Metod Üzerine Konuşma. Olup biten her şeye şüpheyle yaklaşıp, okuyucuyu tartıştırdığı ruh ve madde, dil ve düşünce, ahlâk ilkeleri, Tanrının var olup olmadığı gibi konulardan hareketle insana metotlu düşünme becerisi kazandırmaya çalışan bir kitap. Okurken beynimde yeni yeni şimşekler çaktırdığını hatırlıyorum.
- Stefan Zweig’danÜç Büyük Usta.Zweig, kitabın üçte ikisinisadece Dostoyevski’ye ayırmış. O bölümü ayrı bir kitap kabul edersek, benim başucu kitaplarımdan biri olduğunu söylemeliyim. Ne zaman moralim bozuk, kendimi güçlü hissetmeye, büyük sorunların altından kalkmaya, kısacası motive olmaya ihtiyacım var, ona başvururum. Dostoyevski’nin yaşadığı acıları okudukça da kendi sıkıntılarımın gözümde küçülmeye başladığını hissederim.
- Jean-Jacques Rousseau’dan Yalnız Gezerin Hayâlleri. Rousseau, Fransız Devrimin fikir babalarından. Özellikle Terbiyeye Dair eserini yazdıktan sonra, orada söylediklerinden dolayı toplumdan dışlanınca alır başını gider, İsviçre’ye yerleşir. Yapayalnız bir adamdır artık. İnsanlara olan sevgisini o kadar yitirmiştir ki yalnızlığı tercih eder ve kitabı orada yazar. Zaman zaman içine düştüğüm acılarda bana tercüman olmuştur.
- Paul Hazard’dan Batı Düşüncesindeki Büyük Değişme. 1973 yılında okumuştum. Beni o kadar etkilemiş, zihnimde öylesine derin bir aydınlanma başlatmıştı ki önceleri Batılılaşma Oyunu adını verdiğim bir kitap üzerinde çalışırken, onu orada bırakıp Açıklama Hürriyetinden Önce Düşünme Hürriyeti alt başlıklı Beynin Hürriyeti adlı kitabımın doğumuna kaynaklık etmişti.
7.Meryem Nakipoğlu’dan Hiphop Kültürü. Bu kültürün nasıl ve nerede başlayıp nerelere, özellikle de Almanya’daki Türk gençlerine nasıl uzandığı anlatılır. Okudukça özellikle 1980’yi yıllardaki Türk gençlerinin hem ne gibi büyük kimlik sorunları yaşadıklarını, bu sorunlara karşı nasıl mücadele ettiklerini anlatır. Doğrusu bu kitabı geç okuduğum için hem utandım, hem de çok üzüldüm.
- Bu arada kendi kitaplarımın birinden de söz etmeden geçemeyeceği. O da Hangi Batı Hangi Uygarlık alt başlıklı Türkler Meydan Okuyor adlı kitabım. Kitapta Türklerle Batılıları hem günümüz, hem de tarihteki kültürel ve toplumsal değerler açısından kıyaslıyor, bir sonuca varıyor, sonucun bizim lehimize olduğunu anlatıyorum. Tabii bütün gerekçeleriyle.
Sözlerimin başında beni etkileyen kitaplardan söz edeceğimi söylemiştim. O nedenle “Kendi kitabın da nereden çıktı şimdi?” diye sorabilirsiniz. Rahatlıkla söyleyebilirim ki kendi yazdığım bir kitap olmasına rağmen, gün oluyor, yazdıklarımın birçoğunu unutmuş olduğumdan -ki 430 sayfa- zaman zaman onu da okurken etkilendiğimi fark ediyorum.
Hepsi için iyi okumalar diliyorum.
