Eğitim, kişinin hayatını şekillendiren en temel şeylerden birisi. Fakat eğitimin amacı, sadece tam doğruları veya tam yanlışları öğretmek olmamalı.Bireyin hayal gücünü, yaratıcılığını ve düşünme becerilerini geliştirmeyi de kapsamalı.Ne yazık ki mevcut eğitim sistemi, sorgulayan ve üreten bireyleri değil, bilgiyi hızlıca ezberleyip sınavlara kadar aklındatutanları ödüllendiriyor.
Ezberci bir sistemde yetişen öğrenciler, bilginin derinliğini kavramak yerine; onu yüzeysel bir şekilde öğrenmeye odaklanıyor. Tarih derslerinde olayların arkasındaki nedenleri anlamak yerine yılları ezberlemeye çalışıyor.Matematikte, bir formülün neden işe yaradığını sorgulamak yerine sadece doğru sonucu bulmaya odaklanıyor. Oysa eğitim, yalnızca akla yüklenen bir bilgi yığınından ibaret olmamalı. Eğitim tanımı zor bir kavram ancak bireyin dünyayı anlama, yorumlama, sorgulama ve ona yeni anlamlar katmasına yardımcı olma sürecidir. Eğitim, öğretmen veya aile tarafından alınacağı gibi kişi kendisini de eğitebilir.
Yaratıcılık, sanat için her ne kadar elzem bir şey olsada; sadece sanatla ilgili bir kavram değil. Bir problemi farklı yollarla çözebilme, yenilikçi fikirler geliştirme ya da bir fikri hayata geçirme becerisi de yaratıcılığın bir parçasıdır. Öğrencilerin yaratıcı olması, hem kendilerine hem de ait oldukları halka fayda sağlar. Fakat biz gençler, yaratıcılığa fırsat bulamadan, sıkı kurallar ve kalıplar içinde yetiştiriliyoruz. Hayal kurmanın “zaman kaybı” olarak görüldüğü bir sistemde, gençler nasıl farklı düşünebilir, nasıl dünyayı değiştirebilir, nasıl var olandan daha iyisini yapmayı, önceden olmayanı üretmeyi düşünebilir?
Yaratıcılık temelli bir eğitim sistemi kurmak, biraz zor. Bunun için ilk önce eğitim anlayışımızı değiştirmeliyiz. Öğrencilerin sadece doğru cevabı bulmalarını beklemek yerine, onlara farklı yollarla düşünmeyi öğretmeliyiz. Merak ettikleri soruları sormalarına, keşfetmelerine ve hata yapmalarına izin vermeliyiz. Hata yapmayı cezalandırmakla olmaz. Yaratıcılık, özgür düşüncenin olduğu yerde vardır. Hata yapmak, yeni bir şeyler öğrenmenin ve yaratıcı düşünmenin olağan bir parçasıdır. Ancak bugünün eğitim sistemi, hataları başarısızlık olarak, bir suç olarak görüyor.Öğrencilerin, cesaretlerini kaybetmelerine sebep oluyor.
Bugünün dünyasında yaşayan gençler büyüdüklerinde, gelecekte şuanda olmayan sorunlara çözümler bulacak, belki de henüz hayal bile edemediğimiz mesleklerde çalışacak. Bizleri, bu bilinmeyen geleceğe hazırlamak için yalnızca bilgi yüklemek yeterli değil. Hayal gücünün sınırsız ve bedava olduğu bu dünyada, gençlerin yaratıcılıklarını korumaları gerekli. Eğitim, bireylerin kendilerini keşfetmelerine, farklı çözümler aramalarına,dünyayı anlamalarına ve ona katkıda bulunmalarına yardımcı olmalı.
